Język łaciński i kultura antyczna
Lectio secunda
Thema: Koniugacje w praesentis; formy podstawowe czasownika; "być" - sum, esse.
Formy podstawowe
Czasownik w języku łacińskim posiada cztery, rzadziej trzy formy podstawowe, które podaje słownik.
Formy te pozwalają rozpoznać trzy tematy czasownika:
-
temat praesentis (czasu teraźniejszego): cogita–
-
temat perfecti (czasu przeszłego dokonanego): cogitav–
-
temat supini: cogitat–
Supinum:
W zdaniu forma supinum występuje po czasownikach oznaczających ruch i wyraża cel tego ruchu, np.
Venio comoediam spectatum = przychodzę, aby obejrzeć komedię.
W języku łacińskim istnieją cztery koniugacje. O przynależności czasownika do danej koniugacji decyduje zakończenie tematu praesentis. Znajduje się on przy odrzuceniu końcówki –re w drugiej formie podstawowej, czyli bezokoliczniku. Szczególnym przypadkiem jest trzecia koniugacja, przy której odrzucamy końcówkę –ere.
Do koniugacji I zaliczamy czasowniki, których temat praesentis kończy się na –a, do II –e, do III spółgłoskę, zaś do IV –i.
Poniższa tabela zobrazuje odmianę przykładowych czasowników oraz wskaże na temat praesentis, zaznaczony niebieskim kolorem. Część, którą należy oddzielić, jest widoczna na czerwono. Przy kolejnych odmianach końcówki osobowe zostały wyróżnione pomarańczowym kolorem.
Koniugacje
Uwaga 1: W koniugacji I 1. os. sing. traci samogłoskę tematyczną –a– przed końcówką –o, np. cogit–o, rog–o (zamiast cogito–o, roga–o).
W dalszych osobach pozostaje tematowe –a–.
Uwaga 2: W czasownikach koniugacji III miÄ™dzy temat zakoÅ„czony na spółgÅ‚oskÄ™ a koÅ„cówkÄ™ osobowÄ… należy uwzglÄ™dnić spójkÄ™ –Ä– (scrib–Ä–s). Przed koÅ„cówkÄ… –nt wystÄ™pujÄ™ spójka –u– (scrib–u–nt), która pojawia siÄ™ również w koniugacji IV. W tabeli spójki zaznaczone sÄ… na zielono.
Uwaga 3: Tryb rozkazujÄ…cy w liczbie pojedynczej równa siÄ™ tematowi praesentis. W III koniugacji należy dodać również koÅ„cówkÄ™ –e. Liczba mnoga natomiast powstaje poprzez dopisanie do tematu praesentis koÅ„cówki –te. I podobnie jak przy trybie oznajmujÄ…cym, tak tutaj trzeba uwzglÄ™dnić spójkÄ™ –Ä– przy czasownikach z koniugacji III.
Nazewnictwo